‘Mama moet dit berichtje even versturen, als we in de jaren 40 leefde had ik een kip geslacht.’
Dit waanzinnige inzicht heb ik gekregen van Jen Fulwiler. Een Amerikaanse comédienne die het beeld van de traditionele huismoeder aan diggelen helpt. Ze zegt: ‘Denk je echt dat die moeders de tijd hadden om de hele dag met hun kinderen bezig te zijn?’ Nope. Als je eten wilde, moest je het zelf slachten. De was? Met de hand. Laat die laatste even goed inzinken. De vieze was werd eerst in een ketel gekookt, de hardnekkige vlekken moest je op het wasbord eruit schrobben en daarna moest de hele boel nog geslingerd worden. Tijd om op Pinterest art and crafts op te zoeken? Of een Lentetafel te maken? No way. Dus stop alsjeblieft met het schuldgevoel. Als je even op de bank wilt zitten of een mailtje wilt versturen, doe het. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de rest van je roedel.
Op haar achtste werkte ze in de molen
In mijn geval ging het bericht wat ik verstuurde over de lancering van mijn eerste boek: Komt Goed. Dat als rode draad de wijsheden van mijn Engelse grootouders heeft die 102 en 98 jaar oud zijn. Als kind hadden zij geen geld of luxe. Hun bezigheid? Zorgen dat er eten op tafel was. En mijn overgrootmoeder? Die werkte op haar achtste in een molen. Dus geloof me, je het gaat goed me je. Het feit dat je deze tekst leest geeft eigenlijk al genoeg aan. Je hebt een schuldgevoel en daarmee ben je meteen gediskwalificeerd voor de titel gewetenloze ouder. Sorry. Je moet je energie ergens anders op gaan richten.
Liefs, Tess
ps: mocht je het boek dat ik samen met mijn goede vriendin Pascalle Bonnier heb gemaakt willen reserveren, dan kan dat hier:
Disclaimer
Om geld te verdienen met onze blog maken we gebruikt van affiliate links. We raden alleen producten aan waar we echt in geloven. Het kan zijn dat we een kleine commissie krijgen als je op een link klikt. Je hoeft daar niks extra's voor te betalen. Dankjewel voor je support en het lezen van de blog.
