Ongesteldheid en moederschap. Waarom? De brandstof voor het ouderschap is liefde en geduld. Dat laatste is vlak voor de rode zee, compleet verdwenen. De vraag: ‘Zullen we spelen?’ geeft me nu letterlijk maagzuur. Als het tijd is voor het bedritueel, wil ik zelf in het bad gaan liggen, met een tosti en warme chocolademelk. Al mijn volwassen zelfopoffering is compleet uit mijn systeem geschreven.
‘Geen geschreeuw. As je blieft.’
‘Dan poetsen jullie je tanden niet. Prima’
Om mijn kinderen voor te bereiden op het feit dat hun moeder één keer per maand verandert in een zelfingenomen puber, geef ik ze een kleine heads up. ‘Mama moet bijna ongesteld worden. Als ik opeens boos doe, ligt het niet aan jullie. Het zijn de gekke stofjes in mijn lichaam die aan het springen zijn.’ Dit helpt een beetje om de druk van de ketel te halen, maar alsnog voel ik me elke maand weer schuldig dat ik niet ‘gewoon gezellig’ kan zijn. Het lukt me dan ook niet om het weg te relativeren, omdat ik me een emotioneel wrak voel. Toch geloof ik ook dat je rond je ovulatie weer zó aan staat dat het onderaan de streep wel goed zit. Anyhows, voor iedereen die net als ik bijna ongesteld moet worden: I FEEL YOU! Jammer dat we Eckhart Tolle niet twee dagen kunnen invliegen. Zodat we in een spa hotel, op een loungebed, friet en wijn kunnen bestellen tot die hormonen lamgeslagen opgeven en we met onze eigen ziel weer terug naar huis kunnen gaan.
Goed. Voor nu. Ik ga een tosti maken. May the period be with you!
Disclaimer
Om geld te verdienen met onze blog maken we gebruikt van affiliate links. We raden alleen producten aan waar we echt in geloven. Het kan zijn dat we een kleine commissie krijgen als je op een link klikt. Je hoeft daar niks extra's voor te betalen. Dankjewel voor je support en het lezen van de blog.
